Hoe worden ringlagers gebruikt?

Ringlager ontwerpen zijn terug te voeren tot het Europa van de 18e eeuw, waar ze voor het eerst werden gebruikt op klokmechanismen. Het gebruik van deze lagers verplaatste zich uiteindelijk westwaarts naar Noord-Amerika en vervolgens de afgelopen eeuw over de hele wereld. Deze ringlagerontwerpen hebben bewezen nuttig te zijn in veel verschillende toepassingen. Ringlagertechnologie is zelfs zo belangrijk dat het op sommige gebieden wettelijk verplicht is.

Ringlagerringen worden meestal gebruikt in tegengesteld draaiende en katrol-/vrijdragende toepassingen. Ze zijn meestal ontworpen om een ​​soepele werking en hoge snelheidsprestaties te bieden. Traditioneel werden ringlagers ontworpen als kogellagers in een conische stijl. Tegenwoordig zijn er echter verschillende efficiëntere en geavanceerdere modellen op de markt, die bestaan ​​uit binnenringblokken, hardgeanodiseerde aluminium buitenringen en een wrijvingsverminderende wrijvingspassing.

Een toepassing waarbij dit type lagerringontwerp zeer nuttig is, is bij de productie van trek- of lastdragende rollen. Bij een trolleysysteem worden bijvoorbeeld twee of meer rolkoppelingen op een vaste basis bevestigd. De ring die zich in de middelste schakel van de ene schakel bevindt, rolt tijdens het laden naar buiten en tegen de klok in, terwijl de andere schakel stationair blijft. Terwijl de geladen schakel draait, beweegt de binnenring naar buiten en met de klok mee. Wanneer de trolley niet is beladen, draaien beide rollen in dezelfde richting, waardoor het koppel bij volledige belasting wordt geleverd. Dit ontwerp biedt uitstekende bescherming tegen schokken en trillingen, vooral belangrijk voor zware machines en andere apparatuur.

Ringlagerringen worden ook gebruikt in combinatie met tegen- of rechtsdraaiende assen. Bij sommige toepassingen kan de binnenring vast zijn, terwijl de buitenring of kooi beweegbaar kan zijn. De binnenring is ontworpen om contact tussen de roterende as en het vaste oppervlak te voorkomen. Wanneer de twee in elkaar grijpen, bieden ze een zeer goede bescherming tegen vermoeidheid veroorzaakt door herhaaldelijk buigen. Dit voorkomt vermoeidheidsgerelateerde schade aan de lagerringen en tandwieltanden.

Lagers in deze configuratie zijn typisch met precisie vervaardigd om een ​​laag aantal tanden te bevatten. Doordat er minder tanden zijn, is er minder slijtage en slijtage mogelijk en wordt de kans op bevestigingsfouten en ruw slijpen aanzienlijk verkleind. Een binnenring met een hoog aantal tanden heeft een hogere hardheidsgraad dan een buitenring met hetzelfde aantal tanden. Binnenringen hebben ook de neiging om een ​​betere antislip grip te hebben. En omdat er geen contact is tussen de binnenring en de bewegende oppervlakken, heeft de binnenring een veel langere levensduur dan roterende ringen, en is de constructie sterker.

Ringlagers worden in veel industrieën gebruikt, van ruimtevaart tot auto- en scheepvaarttoepassingen. Ringlagers worden gebruikt om vermogen van een externe bron, zoals een wisselstroommotor, over te brengen naar een stationaire belasting. Deze belastingen zijn meestal een as of een rondsel met een kruipwaarde, wat een maat is voor de hoeveelheid zijdelingse kracht die kan worden uitgeoefend op een roterende as terwijl deze wordt gedraaid. Een kruipwaarde wordt uitgedrukt als de verhouding van de maximale belasting die het apparaat kan weerstaan ​​tegen de rotatiesnelheid maal de uitgeoefende kracht.